SCHELLINGUS Britannicus

SCHELLINGUS Britannicus

nomen monetae, quae par est denario veteri Romano, cum besse seu quatuor obolis: atque adeo ipsa drachma Παχεῖα sive Aeginaea, quae decem valebat obolos Atticos; tres Schellingi, quinque denarii. Unde Aureum

Romanum Thomasius quindecim Schellingis aestimat: iustissime, ut ait Gronov, hi enim sunt 25. denarii. Duodecim Staterem Atticum efficiunt: octo Schellingis Solidus Constantini et sequentium definitur, h. e. tredecim denariis, duntaxat ex veteri auri ad argentum proportione: nam tum plus valuit. Minam, ut et libram Romanam Schellingi sexaginta implent. Vide Ioh. Frider. Gronov. de Pecun. vet. l. 3. c. 6. ubi quoque Libram Sterlingam, Britannis usitatissimam, solidos vel Schellingos genticos continere viginti, solidumque hunc vel Schellingum solidi vetusti Francorum trientem esse, asserit. Idem l. 4. c. 15. Milliarensem drachmae Aegineticae veo Schellingo Britannico, i. e. Belgicis stuferis decem, parem facit. Hinc Milliarenses 60. coniciebantur in Libram argemi, quemadmondum totidem ad Libram Rom. Schellingos requiri supra diximus.